Interview advocaat Michael P.: 'Het is mijn werk, hoop dat mensen dat begrijpen'

Het was oktober 2017 toen de 38-jarige Dorrestein een telefoontje kreeg tijdens zijn zogeheten piketdienst, iets wat het merendeel van de strafrechtadvocaten eens in de zoveel tijd heeft. P. was gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij de - toen nog - verdwijning van Faber en hij had rechtsbijstand nodig. 

De advocaat was al op de hoogte van de vermissing van de 25-jarige vrouw: immers had elke website of krant al minstens één artikel gewijd aan de intensieve zoektocht. 

Hij kende P. niet, maar bleef na de eerste kennismaking op het politiebureau wel 'hangen' als zijn advocaat. "Daaruit kun je afleiden dat hij tevreden is over me."

Maar heb je zelf nog getwijfeld of je de zaak wel moest aannemen? 

"We hebben het wel overlegd", zegt Dorrestein, verwijzend naar zijn twee collega's met wie hij al ruim vijf jaar Dupliq Advocaten in Utrecht runt. "De zaak niet aannemen was niet zozeer de discussie, want iedereen heeft recht op verdediging, maar we hebben wel besproken wat voor gevolgen het zou hebben."

Met gevolgen doelt Dorrestein bijvoorbeeld op de reacties vanuit de samenleving, die onder meer gingen over het feit dat P. verdedigd werd in de rechtbank. "Deze hebben we gekregen. Positieve, maar negatieve ook."

Mensen op Facebook zeggen dat je over lijken gaat als advocaat van Michael P.. Het lijkt mij lastig om deze berichten te lezen.

"Ik heb de reacties op sociale media zelf niet opgezocht. Ik heb er de tijd niet voor en via internet ongenuanceerd in discussie gaan zie ik niet zo zitten. Het is mijn werk en ik hoop dat mensen dat ook begrijpen."

Snap jij waarom de zaak zo massaal gevolgd werd door iedereen? 

"Ik denk dat dit te maken heeft met hoe het allemaal is begonnen, met een verdwijning. Iedereen kan zich er iets bij voorstellen. Maar ik denk ook dat sociale media hierin een grote rol spelen. Maar ik kan niet precies zeggen hoe dat werkt en wat voor mechanisme dat is." 

Heb je zelf wel je gevoel uit kunnen zetten bij deze zaak? 

"Ik denk dat je gevoel als strafrechtadvocaat er niet echt toe doet. Maar net als bij andere grote zaken heb je het er thuis wel over. Dan praat je over wat je die dag hebt meegemaakt.

Kijk, een moordzaak met zo'n maatschappelijke impact komt niet veel voor. Dus in dat opzicht is dit wel echt een unieke zaak."

Maar dan toch het hoger beroep. Waarom? 

"We zijn van mening dat het de rechter is die het geweld van de politie moet sanctioneren, omdat het anders een precedentwerking heeft voor andere verdachten. Dat vinden we belangrijk, dat er een signaal uitgaat naar politie en justitie. Zij zijn professionals en hebben zich ook aan de regels te houden." 

Het arrestatieteam heeft bij de aanhouding van Michael P. geweld toegepast, wat heeft geresulteerd in botbreuken in zijn schouder. "Dit mag gewoon niet", zegt Dorrestein. Justitie besloot eerder de betrokken agenten niet te vervolgen en de rechtbank in Utrecht zag geen reden voor strafvermindering.  

"Wij hebben zelf ook gehoopt dat het hoger beroep er niet zou komen. Het is voor iedereen, vooral voor de nabestaanden, maar ook voor de cliënt, een heftige zaak en je hoopt gewoon dat je niet in hoger beroep hoeft. Maar soms is het niet anders."

Vroeg P. zelf om het hoger beroep of hebben jullie hem dat aangeraden?

"Daar kan ik helaas niets over zeggen." 

Je bent natuurlijk niet alleen de advocaat van P. Hoe druk heb je het?

"Erg druk, op dit moment. Maar het fluctueert hé, het is niet dat cliënten van tevoren bellen met de melding 'volgende week ga ik iets fout doen'. Trouwens, soms doen ze dat wel."

Soms wel? 

"Ja, ik word weleens gebeld met de melding 'het kan zijn dat je binnenkort het verzoek krijgt om mij bij te staan. Ze zoeken mij'. En 'ze' is dan de politie. Dat gebeurt dan ja.

Ik heb veel verschillende cliënten, variërend van huisvaders, mensen met een kantoorbaan, maar ook mensen die werkloos zijn. Dat maakt het werk interessant hoor, elke dag is weer anders."

Je hebt vast zaken die favoriet zijn. Zaken die je prikkelen. 

"Dat zijn de zaken die nog niet uitgemaakt zijn. Dus waarvan het einde nog niet vaststaat, die nog alle kanten op kunnen. Zowel qua bewijs als welke gevolgen de uitspraak gaan hebben voor een cliënt. Dat je een ander resultaat kan behalen dan dat de officier van justitie aan de rechtbank voorstelt."

Je omschrijft het nu...

"Plastisch en abstract?

Nou ja, kijk, Het leuke van dit vak is dat het vaak wel ergens om gaat. Mensen kunnen verdacht worden van heel erg lichte maar ook erg zware misdrijven, maar er zit áltijd een verhaal achter. En soms zitten er echt schrijnende gevallen bij en als je daarin iets weet te bereiken, bijvoorbeeld dat cliënten contact krijgen met reclassering of een werkstraf in plaats van celstraf krijgen omdat ze anders hun baan kwijtraken, kun je verschil maken. Dat is ook onderdeel van het werk."

Hoe vaak spreek je met een cliënt als Michael P. in aanloop naar een rechtszaak?

"Ik heb op frequente basis contact met Michael. Over de inhoud kan ik niets zeggen. Wel kan ik melden dat hij zo goed als in afzondering leeft in het Huis van Bewaring door de grote aandacht voor de zaak."

Ik kan me zo voorstellen dat cliënten jou vaker zien dan hun eigen ouders. 

"Vaak is dat ook zo, omdat gevangenen maar op één moment per week bezoek mogen ontvangen. Wij kunnen een cliënt vaker bezoeken als dat nodig is." 

Heb je in die zin ook een beetje de rol van luisterend oor? En is dat een talent van je?

"Bij elke cliënt is je rol als advocaat weer anders. Dat kan een luisterend oor zijn, maar ook gewoon die van juridisch adviesgever.

Of het een talent is, is lastig om over jezelf te zeggen, maar ik schat in dat ik wel redelijk makkelijk contact met mensen kan maken. Dat vind ik zelf ook wel lekker werken, al is het ook weer niet noodzakelijk. Je kan ook weleens minder goed contact hebben met een cliënt, maar het gaat tenslotte om het behalen van een goed resultaat."

Het kan heel erg droog werk zijn bedoel je?

"Dat kan ja, je hoeft ook niet iemands hele familiegeschiedenis te weten als dat niet van belang is voor de zaak en iemand wil er niet over praten. Ik ben ook geen welzijnswerker."

Maar heb je wel het idee dat je mensen helpt? 

"Het is niet je rol als advocaat om mensen op het juiste pad te helpen, maar om het juiste voor die persoon te kiezen. Het is per cliënt afhankelijk wat de goede uitkomst zou zijn. 

Als iemand per se geen toezicht van reclassering wil, kan ik daar ook niet om vragen bij de rechter."

Ken je het gevoel van verlies als je een zaak verloren hebt? En wat doet dat met je ego?

"Zeker, er zijn zaken waarbij ik het niet eens ben met de uitspraak. Maar daar heb je hoger beroep voor, of cassatie.

Het doet niet zozeer pijn aan mijn ego, het is meer dat het dan niet in overeenstemming is met mijn rechtvaardigheidsgevoel. Ik raak die frustratie meestal kwijt door het erover te hebben met iemand."

Wat voor zaken heb je volgende week nog op je planning staan? 

"Even kijken, ik heb een zaak over woninginbraken staan. Een voorbereiding voor een zaak die draait om mishandeling. Plofkraken. En een huiselijkgeweldzaak. En een aantal cliëntenbezoeken.

Normaal is het heel rustig in de zomer (vanwege zomerreces rechtbanken, red.) Maar nu is het heel druk. Ik kom eigenlijk niet eens toe aan klusjes thuis. Ik krijg ook weleens het vriendelijke advies om de telefoon even neer te leggen. Werk kan soms even wachten." 

En wanneer verwacht je de start van het hoger beroep in de zaak-Faber? 

"Dat is lastig te zeggen, omdat dat onder meer afhankelijk is van de agenda van het gerechtshof. Het kan erg vlot gaan."

Bron: Nu.nl